یادداشت ها

دسته: متفرقه
۲۲ فروردين ۱۳۹۹

گذری بر اختلال پرخاشگری "پرخاشگری" رفتاری است که هدف آن صدمه زدن به خود و یا دیگران است . نکته ی مهم اینکه " قصد و نیت" فرد پرخاشگر مشخص کننده رفتار پرخاشگرانه اوست. پرخاشگری و خشونت در نوجوانان دو دلیل عمده دارد. - یکی اینکه بسیاری از نوجوانان برای مقابله با تهدیدهای جسمی و روانی محیط به خشونت روی می آورند. به این معنی که وقتی در محیط زندگی نوجوان شامل خانه, مدرسه و کوچه و خیابان خشونت حاکم باشد, نوجوان هم یاد میگیرد برای مقابله با تهدیدهای مستمر محیط زندگی به خشونت متوسل شود. - علت دیگر پرخاشگری و خشونت در نوجوانان اختلالات روانی بعضی از آنها است. نوجوانانی که از نظر روانی دچار اختلال هستند و غالباً نسبت به افراد بزرگسال و همسالانشان احساس بدبینی و بدگمانی دارند, به این دلیل برای حفاظت روانی از خود به پرخاشگری و خشونت روی می آورند. همچنین یکی از منابع پرخاشگری و خشونت در دوره نوجوانی, نیاز شخص به قدرت است. بسیاری از پسران و دختران احساس میکنند که در بسیاری از مسایل زندگی تحت فشار و تحمیل قرار دارند. خصوصا وقتی که والدین این افراد سلطه گر و خشن, معلمان سرد و بی تفاوت و همسالانشان نیز پرخاشگر باشند. همچنین در برخی از موارد افرادی که از افسردگی، اضطراب یا اختلال اضطراب پس از سانحه رنج می برند، پرخاشگرانه رفتار می کنند. نکته ی مهم اینکه درباره افرادی که از اختلال عاطفی یا پزشکی رنج نمیبرند، رفتار پرخاشگرانه معمولا نتیجه سرخوردگی و ناامیدی است. پرخاشگری در بزرگسالان : اگر فرد بزرگسال مورد بی مهری قرار گیرد و به او توجه نشود، ممکن است با پرخاشگری رفتار کند پس عدم توجه یکی دیگر از عوامل مهم در پرخاشگری است که اصولا در روابط زوجین به دلیل کم توجهی دیده می شود. پرخاشگری و برخی از استراتژی ها : - درمان رفتار شناختی - بهبود انواع مهارت های ارتباطی - تمرکز بر حل مشکل - دوری از شرایط محرک - خوش اخلاقی و خود کنترلی نکته ی مهم اینکه یکی از دلایل اصلی پرخاشگری بسیاری از نوجوانان هنگام حضور در موقعیت های اجتماعی مختلف، فقدان مهارتهای اجتماعی اولیه است؛ به عبارت دیگر این نوجوانان الفبای چگونه با دیگران بودن را نیاموخته اند. این افراد نمی دانند چگونه باید به تحریکات دیگران پاسخ بدهند تا آنان را آرام کنند. نمی دانند چگونه خواسته ها و آرزوهای خود را به دیگران بشناسانند. همچنین بیکاری و نداشتن یک سرگرمی مفید که فرد را به خود مشغول کند، سبب خواهد شد حوصله فرد سر برود و آماده پرخاشگری شود. - والدین باید فرزند خود را به کارهای مفید فکری و جسمی سرگرم کنند؛ آن چنان که حتی فرصت فکر کردن به دعوا و تهاجم را نداشته باشد؛ - همچنین با استفاده از اشتغال مناسب، مانند ورزش، مطالعه کتاب های داستان و رمان، ساختن کارهای دستی، خطاطی و نقاشی، زمینه آرامش او را فراهم سازند. آگاهی به زشتی پرخاشگری - باید فرد خشمگین را آگاه کرد که: با رفتار پرخاشگرانه خود، مانند زدن و ویران کردن هم باعث رنج و آزار خویش و دیگران می شود و هم خشم پروردگار را بر می انگیزد و هم شیطان را بر خود مسلط می سازد. - وقتی فرد دچار خشم و غضب می شود، با تغییر مکان و حالت خود می تواند بر اعصاب خود مسلط شود. - عامل فرهنگی و رسانه ای: بخش مهمی از یادگیری ما، از طریق الگو قرار دادن رفتار دیگران به دست می آید. الگوها می توانند واقعی یا رسانه ای باشند. صحنه های خشن و پرخاشگرانه ای که از رسانه ها پخش می شود، می توانند به عنوان محرک و برانگیزاننده پرخاشگری عمل کنند - آشنایی دادن به حقوق دیگران از لوازم زندگی اجتماعی آشنا بودن انسان ها به حقوق و وظایف یکدیگر است. - فرد باید بداند در برابر دیگران چه موضعی اتخاذ کند تا این گمان برای او به وجود نیاید که پدر و مادر، خواهران و برادران و سایر اطرافیان موظفند هر رفتاری که از او بروز کرد، حمل کنند.(تهیه و تنظیم دکتر مجید امرایی)