اخبار

۰۶ اسفند ۱۳۹۸

در روانشناسی اجتماعی مقوله ای هست به نام حمایت روانی از اجتماع مطرح است ، این حمایت روانی وظیفه ی دولت ها و حکومت هامحسوب می شود و شباهت بسیاری به حمایت والدین از فرزندان خود دارد.

درست به همان دلیلی که اگر خانواده حمایت روانی خود را از فرزندان اش دریغ کند بیم آن می رود که فرزندان دچار مشکلات روانی و کمبودهای عاطفی شوند کم توجهی دولت ها و حکوت ها مردم یک جامعه را به سمتی هدایت می کند که در روانشناسی اجتماعی به آن سوء رفتار و "جنون اجتماعی" گویند .

در جنون اجتماعی هیچ کس تحمل دیگری را ندارد و همه به جان هم می افتند این عدم تعادل روانی تا جایی پیش می رود که سودجویان جان و مال مردم و جامعه را هدف قرار می دهد .

بی تفاوتی نسبت به مسائل پیرامون کم ترین آسیب روانی جامعه ی جنون زده است آن چیزی که به نظر می رسد امروزه در جامعه ما به شدت مشهود است .

به عنوان مثال در مواجهه با تهددی عمومی و جدی به نام کرنا ویروس جامعه ایران عموما برای فرار از واقعیت و به دلیل عدم حمایت های دولتی و حکومتی و در اعتراض به کم توجهی های دولت سیستم دفاعی جنون زده ای را فعال کرده که گاه از کاه کوه می سازد و گاه کوه را نادیده می گیرد .

این ناچیز انگاری و فاجعه انگاری از منظر روانشناختی اعتراضی است به کم توجهی های مداوم دولت و حکومت که از سوی عموم جامعه به عنوان سیستم دافعی مورد توجه قرار گرفته .

این مسئله روانی تا جایی پیش می رود که مردم به یکدیگر هم رحم نمی کنند و به قول معروف "مردم خواری" پیشه ی عمومی می شود عطوفت ، رحم ، مروت ، جوانمردی ، لطف ، صفا ، صمیمیت و مهر گمشده مردمانی است که مردم خوار شده اند و این مردم خوانی پاسخی به بی مهری های دولت هاست .(دکتر مجید امرایی)