اخبار

۲۲ مهر ۱۳۸۸

 ‏"عشق باران" به ماجرای مردی به نام علیرضا محمودی می پردازد که در فضای اتاقی در یک بیمارستان اعصاب و روان بستری ‏است. در طول اجرای نمایش این بیمار به روایت عشق خود با معشوقش "باران" می پردازد که حالتی سمبلیک دارد. در لحظاتی ‏باران، عشق، بمباران و جنگ است. نمایش بعد از مونولوگی که توسط بازیگر نقش علیرضا محمودیان گفته می شود، به پایان می ‏رسد و در لحظات انتهایی شاهد پخش تصاویری هستیم که متعلق به علیرضا محمودیان واقعی است که در بیمارستان بستری است. ‏به گفته مجید امرائی در این نمایش از شیوه های "نمایش درمانی" یا "سایکو دراما" استفاده شده است.
وی در این باره به خبرنگار سایت "تئاترما" گفت: "نمایش درمانی یکی از درمان های غیر دارویی بوده و یکی از شاخه های هنر ‏درمانی است که در درمان بیماران اسکیزوفرنیک استفاده می شود.
این شیوه درمانی درایران برای اولین بار در 6 سال گذشته در بیمارستان اعصاب و روان سعادت آبا، روی بیماران اعصاب و ‏روان مورد استفاده قرار گرفت."
وی در ادامه افزود: " از بین 35 نفری که با این درمان تحت معالجه قرار گرفتند، 7 نفر به سطح معقول روابط اجتماعی رسیدند. ‏در شیوه نمایش درمانی از تکنیک هایی نظیر روایت گویی خاطره، صندلی خالی، بازی نمایشی، بازی خاطره و جابجایی نقش ها ‏استفاده می شود و از یک تیم متشکل از یک روانپزشک، روانشناس، مددکار اجتماعی و کار درمانگر که خود من هستم استفاده می ‏شود."
امرائی هدف خود از اجرای نمایش درمانی "عشق باران" در دوازدهمین جشنواره تئاتر دفاع مقدس، نیاز به پژوهش در جشنواره ‏عنوان کرد و یاد آور شد: "ما 11 دوره از جشنواره را پشت سر گذاشته ایم و حال که جشنواره وارد مرحله دوم خود می شود باید ‏در آن به امر پژوهش پرداخته شود و یکی از مهمترین پژوهش هایی که می شود انجام داد، بحث درمانی با گروه های بازمانده از ‏جنگ یا جانبازان است. "
وی تأکید کرد: " صحنه تنها جای جادویی است که فرد وقتی در منظر عموم قرار می گیرد، نمی تواند نسبت به خود دروغ پردازی ‏کند."
کارگردان "عشق باران" با اشاره به این که این نمایش، نمایشی آموزشی است، خاطر نشان کرد: "جای کارهای پژوهشی با ‏موضوع دفاع مقدس همین جشنواره بوده و یکی از مباحث پژوهشی رسیدگی به همین موضوع درمان وجود جانبازان است. در ‏کشورهای خارجی نمایش درمانی یک رشته دانشگاهی است. یکی از راه های خروج از تکرار موضوع در جشنواره، پرداختن به ‏همین مباحث است.
حالا وقتش رسیده کمتر نگاه احساسی به جنگ داشته باشیم و بیشتر به وضعیت خود جانبازان جنگ بپردازیم و ببینیم سهم این ‏جانبازان از تئاتر چیست؟"
مجید امرائی، از استفاده از خود جانبازان در نمایشنامه ها در قالب فاز دوم برنامه های نمایش درمانی خبر داد و هدف را ایجاد ‏کاری پویا و جدا از تکرار بیان کرده و ادامه داد:
از ابتدا که بیمار وارد بحث نمایش درمانی شده از وی فیلم گرفته می شود تا وقتی که درمقابل عموم قرار می گیرد، تأثیر و تفاوتش ‏را به واقع خود روی صحنه ببیند."
وی معتقد است بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس با یک برنامه ریزی سه مرحله ای متشکل از مراحل مقدماتی، تثبیتی و ‏پیشرفته می تواند از اهالی تئاتر و معرفی آنها در مراکز روانپزشکی جهت تقویت تیم های آموزشی نمایش درمانی در جهت تداوم ‏این شیوه درمانی، استفاده کند."
کارشناس کار درمانی بیمارستان اعصاب و روان سعادت آباد، نقش اداره کل هنرهای نمایشی را به عنوان متولی تئاتر در جهت ‏دعوت از گروه ها و اساتید بین المللی جهت برقراری و تبادل اطلاعات حائز اهمیت دانست.
وی در انتها در مورد برنامه های تدوین شده در خصوص نمایش درمانی و فعالیت آینده خود گفت: " ماحصل فعالیت سالانه تیم ‏درمان بیمارستان را با عنوان یک جشنواره به مرحله عمل می گذاریم که در دو بخش گروه های آزاد و بخش تخصصی از 29 مهر ‏تا 2 آبان برگزار خواهد شد. همچنین در آینده در همین مرکز اولین سالن نمایش درمانی که البته به خاطر کمبود بودجه با مشکلاتی ‏همراه است، ساخته خواهد شد. برای سال های بعد می خواهیم از خود این جانبازان که سهم عمده ای را برای این جشنواره ها ‏دارند، در جشنواره ها استفاده نماییم."
دوازدهمین جشنواره تئاتر دفاع مقدس روز 20 شهریورماه به کار خود پایان خواهد داد.‏