۱۴ تير ۱۳۸۹
در هنر درمانی یکی از روش ها ، روش" ماندالا " یا (دایره) با شعر های "هایکو" است: در اینجا شرکت کننده اول دایره ای را می کشد و ( ایش ، اگو ) ( من انسان ) خود را در وسط دایره رسم می کند ، سپس به جستجوی درون خود می پر دازد و آن چیزیکه در درونش هست و احساس می کند بر روی دایره نقاشی می کند و اگر مایل بود می تواند شعر یا جملاتی کوتاهی هم که در آن لحظه آنی به ذهنش می آید روی دایره بنویسد . البته گاهی اوقات در جلسات هنر درمانی در رابطه با مو ضوع خاصی ی شعری را می خوانیم سپس در مورد آن موضوع خاص صحبت و گفتگو می کنیم در آخر نیز در مورد کارهای هنری مثل مجسمه سازی ،کلاژ، و نقاشی های انجام شده ی شرکت کنندگان را به بحث وگفتگو می گذاریم و گاهی نیز برای آزمایش و تاثیرات تکنیکهای دیگری را استفاده می کنم برای مثال شرکت کننده با شنیدن موسیقی ملایم شروع به نقاشی می کند و سپس اثرات موسیقی را بر شخص و کار هنری مورد برسی قرار می دهیم.. یاد آوری کنم( موسیقی نیز اثر درمانی دارد) *شرکت کننده هنر درمانی برای چند ساعتی تمرکز و توجه به آفرینشی که بو جود می آورد از درون ضمیر نا خودآگاه را که مثل رویاو خیال است بیرون می کشد و آن را در می یابد از تمرکز عمیق به خلاقیت خود لذت می برد زمان را حس نمی کند در آن مدت خلاقیت کار هنری( سو بژه) حس زمان در شخص منبسط میگردد . تجربه آفرینش با آرامش و کم کم اتفاق می افتداگو (من انسان) خودآگاه محو می شود طوریکه استرس های روزمره ، فشار نارا حتیها حس نمی شود در آن لحظه شخص می تواند خودش را در آینه رنگ ها، و کار های هنری دیگر تماشا کند و منتقد خود باشد به نظر می آید که جدایی سوبژه (من) و آبژه (دنیا) از هم نوعی رها شدن و در حین حال محرک خویش می باشد و خود باعث انگیزه خود می شود. وقتی شخص در حال نقاشی یا فرم دادن است عمیقا از خود خارج می شود و بعد تعادل در آن لحظه نسبی تنظیم می گردد و انسان دیگر برایش مسایل خسته کننده نیست و از طرف دیگر آزاد و فارغ از ترس های بیهوده است انسان سالم اکثرا در حال حرکت و فعالیت و رشد است.