مقالات

۰۵ خرداد ۱۳۹۴

به نام خدا

In the name of God

عنوان مقاله : بررسی وضعیت تئاتر خیابانی در ایران پس از انقلاب

Title: Check the status of street theater in post-revolutionary Iran

نویسنده : مجید امرایی - ( مدرس و پژوهشگر فرهنگی و هنری )

Author: Majid Amraei (lecturer and researcher)

مقدمه : آنچه که امروزه در ایران با نام " تئاتر خیابانی" مطرح است ، به نظر میرسد عنوانی سمبلیک برای نمایشهایی باشد که در خارج از سالن های تئاتری اجرا می شوند و این نوع نمایش ها تفاوت های عمده ای با مدل اروپایی دارند هم در هدف گذاری نهایی و هم در شیوه های اجرا و مضمون و محتوا .

Introduction: what is now Iran's "street theater" is, it seems symbolic title which displays outside of the theaters run and the type of views with the European model are major differences in target the final and the method of implementation and content.

پیشینه نمایش خیابانی در غرب به دهه های دوم و سوم قرن بیستم باز می گردد . این نوع نمایش ها با هدف اعتراض به وضعیت موجود تولید می شدند و کشورهایی چون روسیه ، لهستان ، فرانسه، آلمان، انگلیس ، ایتالیا، اسپانیا ، آمریکا ، هلند ، سویس و نروژ ـ را می توان پیشروان تولید این نوع نمایش ها دانست .

History of street theater in the West, the second and third decades of the twentieth century back. These views were produced in order to protest against the status quo and countries such as Russia, Poland, France, Germany, Britain, Italy, Spain, America, the Netherlands, Switzerland and Norway can be considered the pioneers of this type of display.

ریشه های فکری نمایش خیابانی در غرب زاییده تغییر و تحولات اجتماعی ، نظامی ، سیاسی و فرهنگی پس از جنگ جهانی و عموما هم محصول اعتراضات جوامع انسانی در مواجهه با رویکرد های دنیای مدرن و صنعتی ، سیاست های جنگ طلبانه و مقابله با افکار دیکتاتوری حکومت های خودکامه و ظالم و اعتراض به آن چیزی است که تجاوز به حریم خصوصی انسان های آزاد اندیش نامیده می شود .

The intellectual roots of street theater in the West born social changes, military, political, cultural, and generally the product after World War protests of human societies in the face of modern, industrial approach, the policies of war and against dictatorial regimes opinion authoritarian, oppressive and protest against the invasion of privacy is what is called free-thinking people.

به اعتقاد آنها برای داشتن جامعه ای پویا و رو به رشد تولید نمایش خیابانی برای کتمان نشدن حقایق و خواسته های طبقات مختلف اجتماع شهری ضروری است.

They are believed to have a vibrant and growing community of street theater is not to hide the truth and the demands of the various classes of urban society is essential.

در نگاه این صاحب نظران نمایش خیابانی از مظاهر دنیای مدرن و صنعتی است و به دنبال آگاهی بخشی به مردم این جوامع در زمینه مطالباتی چون حقوق زنان ، جنگ ستیزی ، مبارزه با نژاد پرستی ، روزنامه نگاری آزاد و اندیشه های دموکراسی خواهانه ، آزادی اندیشه ، حقوق شهروندی ، اعتراض به افکار و اندیشه های ظلم ستیزانه و سلطه طلب و در نهایت جهانی شدن و مواردی از این نوع است .

At the street theater of the trappings of the modern world and industry experts and to seek information on the demands of the people of these communities, such as women's rights, anti-war, anti-racism, freelance journalist and ideas of democracy, freedom of thought, civil rights protests to thoughts of oppression and the anti-hegemonic globalization and cases of this type.

روش اجرای این نمایش ها گاه خطابه ای است و مستقیما تماشاگر را مورد خطاب قرار می دهد و گاه کنایی و نمادین است تا آنها بر علیه ظلم طغیان کنند و در مقابل سلطه گران اعتراض کنند.

The concept of the show is sometimes address the audience directly address the sometimes ironic and symbolic to rebel against oppression and protest against the domineering powers.

مطالعه تاریخ نمایش خیابانی در غرب ، یکی از بهترین تجربیاتش را در زمان جنگ ایالات متحده آمریکا بر علیه کشور ویتنام و توسط جنبش جوانانی مطرح شده است که نمی خواستند به جنگ بروند ، این جوانان با بهره گیری از ظرفیت های نمایش خیابانی نسبت به جنگ افشاگری کردند و" پیتر شومان " با گروه " نان و عروسک " معروفترین این هنرمندان بود .

Studying the history of street theater in the West, one of the best experiences during the war against Vietnam and the United States of America have been raised by the young people who did not want to go to war, these young people take advantage of the street theater of the war disclosures and "Peter Schumann" with the group "bread and Puppet" was the most famous artists.

نمایش خیابانی گروه شومان گاه به تظاهرات صد ها نفری منجر می شد، او به کمک دوستانش توانست شیوه ای خاص در اجرای نمایش خیابانی و مردم پسند در جهان عرضه کند که دارای ویژگی های منحصر به فردی است.

Schumann street theater groups sometimes hundreds of people leads to protests, he was able to help his friends in a special way street performances and popular in the world that features a unique offering.

شومان معتقد است نمایش خیابانی جای داد و ستد نیست ، که ما پولی بپردازیم و در عوض چیزی دریافت کنیم ، او می گوید تئاتر چیزی شبیه به نان است... یک ضرورت است... به باور او تئاتر شکلی از آیین و مذهب است.

Schumann believes that the street theater business, which we pay money and get nothing in return, she says theater is something like bread is a necessity ... He believes that theater is a form of ritual and religion .

اجرای گروه شومان در ایران یکی از به یاد ماندنی ترین اجراهای نمایش خیابانی پس از انقلاب اسلامی بود ، او برای نمایش هایش که عموما در فضای باز و در خیابان اجرا می شوند ، متنی نمی نویسد و ایده ها و تفکراتش را در هر اجرایی به یک شکل خاص پیاده می کند و به همین دلیل نمایش های او همیشه شکلی متفاوت دارند .

Ensemble Schumann, one of the most memorable performances of street theater in Iran after the Islamic Revolution, he for her, which is generally carried out in the open and in the streets, not text notes and ideas and thoughts in the implementation of a the walk is special and why his views are always different way.

گروه شومان دانش گسترده و متنوعی از انواع مختلف تئاتر دارند و ممکن است در هر اجرایی از نمادها و المان های نمایش هایی چون تعزیه ( نمایش سنتی ایران)، کابوکی ( نمایش سنتی ژاپنی ) رقص های نمایش های هندی و... استفاده کند اما او هیچگاه از ایده های جدید و دانشگاهی برای اجراهایش بی بهره نبوده است .

Schumann extensive knowledge of a variety of different types of theater groups and may be implemented in any display of symbols and elements like quite (the traditional view of Iran), Kabuki (traditional Japanese show) Hindi dance performances, etc., but he never new ideas and performances university is not without interest.

شومان در سال 1383 خورشیدی پس از 40 سال و برای دومین بار به ایران آمد تا اجرایی در شهر تهران داشته باشد ، که من هم در آن نمایش حضور داشتم .

Solar Schumann in 1383 for the second time after 40 years and came to Iran in Tehran is operating, which I was present at the show.

شومان خودش و گروهش را ضد فرهنگ آمریکایی معرفی کرد، اجاقی را برای پختن نان " چاودا " در دانشگاه هنر تهران بر پا کرد و پیش بینی های لازم را برای هوای بارانی تهران اندیشید.

Schumann himself and his team introduced the anti-American culture, ovens for baking bread, "Chavda" at Tehran Art University to set up and provision for rainy Tehran thought.

او نام نمایش را " شورش دسته جمعی برای تدفین ایده های گندیده " معرفی کرد و با همکاری بازیگران و دانشجویان ایرانی و با عروسک گردانی هنرمندان توانست شیوه اجرایی خود را آموزش دهد و البته تجربه کند.

He called the show "a revolt mass burials of rotten ideas" presented in collaboration with the artists, puppeteers and actors, and students are able to practice their executive training, and experience.

شومان در این اجرا نشان داد که تئاتر هنری است جهانی که می تواند بدون کلام و با زبانی جهانی با همه انسان ها ارتباط برقرار کند .

Schumann performed in that theater art world without words and with a universal language that can communicate with humans.

نمایش شومان در ایران سرشار از نمادهای دینی بود، اجرایی که از عروسک و ماسک های نمایشی تا رقص های دسته جمعی را شامل می شد .

در این نمایش ترکیبی از بازیگران حرفه ای و تماشاگران عادی حضور داشتند که با فریادها و دویدن های گروهی همراه بود ، حرکات نمادین حساب شده که مفاهیم اجتماعی زندگی جامعه شهری و مدرن را به تصویر می کشید .

The show is a combination of professional actors and ordinary spectators were shouting and running group was associated, symbolic gestures that account social contexts and modern urban life to take the picture.

این نمایش را می توان نمونه بارزی از نمایش خیابان دانست که متاسفانه تکرار نمایش هایی از این نوع در ایران کمتر وجود دارد .

The show can be seen as a glowing example of Street View, which unfortunately repeated displays of this type, there's less.

تئاتر خیابانی در ایران :

Street theater in Iran:

آنچه که در حال حاضر تحت عنوان تئاتر خیابانی در ایران مطرح است، نگاهی دوباره و جدید به نمایش های فضای باز و میدانی بومی و محلی ما است . این نوع نمایش ها با دست آوردهای دنیای مدرن در حوزه تئاتر در هم آمیخته و مدلی متفاوت را عرضه کرده است که بی شک قابل توجه است .

What is now known as street theater in Iran, take a look back and a new outdoor exhibit our local athletics. This type of display with the achievements of the modern world in the field of theater interwoven and different model offered is undoubtedly significant.

به نظر می رسد این مدل جدید نمونه ای ملموس و باور پذیر باشد که می تواند جریان تئاتر ملی ایران را به سمت و سویی هدفمند سوق دهد .

It seems that this new model is an example of tangible and believable the National Theatre Iran that could lead to targeted direction.

نمایش خیابانی ایران از نظر ریشه های پدیدار شناختی با مدل اروپایی که در حدود 150 سال پیش، وارد کشور ما شده است تفاوت های قابل توجهی دارد .

Street Theatre of the phenomenological roots of the European model in about 150 years ago, our country has been importing significant differences.

نمایش خیابانی ایرانی الزاما در خیابان اجرا نمی شود و در هر مکان و هر زمان مجال ظهور و بروز دارد ، در میدان گاه ها و فضا های عمومی، پارک ها و ... قابل اجرا است ، برخی از تفاوت های آن با مدل اروپایی به قرار زیر است :

This type of display in public space runs workshops and some of its European model is as follows:

1) نمایش خیابانی ایرانی نقل گو و کلام محور است .

2) داستان پرداز است .

3) سبک و چابک است (از ابزار و وسایل بسیار ساده و پیش پا افتاده استفاده می کنند) .

4) بداهه پرداز است و عموما متنی ندارند .

5) اجتماعی است و کمتر منابع قدرت را قلقلک می دهد.

6) در سالن اجرا هم قابل نمایش است .

7) از دکور های عظیم برخوردار نیست .

8) هدف آن الزاما اعتراض و شورش نیست .

9) عموما با شعر، ساز و آواز و موسیقی همراه است .

10) خطابه گو است و تماشاگر را کمتر دخالت می دهد .

11) عموما پایان پیش بینی شده و مشخصی دارند .

12) ازموضع دانای کل به مسائل می نگرند و پند و اندرز می دهد .

13) غیررسمی است .

14) بدل کاری و زن پوشی از عناصر مهم اجرای این نوع نمایش ها است .

15) عموما با بذله گویی و نقد های گزنده همراه است .

16) شخصیت هایش ملموس و باور پذیرند و از دل جامعه انتخاب می شوند .

17) سینه به سینه از نسلی به نسل دیگر منتقل می شوند .

18) از نظر فضا سازی تک صحنه ای نیست .

19) چرخیدن دایره وار و حرکت از موضعی به موضع دیگربه مفهوم جابجایی و تغییر فضا و مکان است .

20) سمبلیک و نمادین است و.....

1) quoted the Iranian street theater and speech-based dialogue.
2) The story is paid.
3) and agility (see the tools they use is very simple and banal).
4) Text improvisation is generally not paid.
5) Social and less power to the tickle.
6) running in the hall is still visible.
7) the decor is not great.
8) its purpose is not necessarily to protest and rebellion.
9) In general, poetry, and music is the instrument.
10) talks of rhetoric and less involvement of the audience.
11) In general, the expected and certain.
12) Azmvz omniscient look into the issues and give advice.
13) informal.
14) turned a blind woman's work is an important element for implementation of this type of display.
15) generally associated wit and biting critiques.
16) tangible and believe his characters are elected from the community.
17) oral passed on from generation to generation.
18) is the space of a single scene.
19) turning circle and move from position to position other unwanted movement of the space and location.
20) symbolic and symbolic.

نمایش خیابانی در ایران از نظر تاریخی و پیشینه فرهنگی قدمتی به مراتب بیش از تئاتر مدل اروپایی دارد، این نوع نمایش در مناطق مختلف ایران و به جهت موقعیت فرهنگی و جغرافیایی و آداب و روسوم مردمانش تفاوت های عمده ای با هم دارند .

Street theater in the historical and cultural background old European model is much more than theater, this type of display in different parts of Iran and to the cultural and geographical location, culture and people Rossum major differences with each other.

ازآن جمله می توان به " نمایش های عروسکی و سایه ای و شادی آورند" ، " نمایش های پهلوانی و میدانی و داستان محور" ، "بازی با حیوانات و یا نبردهای تن به تن" ، " نقل گویی های مختلفی چون پرده خوانی و نقالی" ،" نمایش های آیینی سپاس" ، " نمایش های درمانی" برای دوری از شر بیماری های روحی و روانی ، " نمایش های سوگواره چون " تعزیه " ،" نمایش های سیاه بازی و رو حوضی " را می توان نام برد .

Since such as "puppet shows and shadow", "athletic performances and story-driven", "game animals or ship and two-way battles," "if various transport such as screen reading and narration," "Theatre Thanks religious rituals, "" drama therapy "to keep from mental illness," grief views as "Taziyehtheatre of joy (comedy) like" Black to play and the pool "can be named .

نمایش های خیابانی در ایران ریشه در فرهنگ هزاران ساله این مرز و بوم دارد ، چرا که هنر نمایش عجین شده با فرهنگ ایرانی و اسلامی است، مظاهر تبلور آن را می توان در آیین های نمایشی همچون " سوگواره ها و نمایش های – شادمانه " و آیینهایی دید که با هدف سرگرمی، بازی سازی، درمان و توانبخشی و یا تمنای طبیعت ویا مواجهه با قهر طبیعت ... به شیوه های متفاوت اجرا می شوند .

Street theater rooted in the culture of thousands of years in this country, because art is associated with Iranian and Islamic culture, it can be crystallized manifestations of the cult show such as "Mourning and views - happy" and Rituals see that the purpose of entertainment, game, therapy and rehabilitation, or desire, or the nature of the face of the violence of nature ... are implemented in several ways.

نمایش خیابانی ایران علی رغم همه محدودیت ها و مصیبت هایی که ظرف سالیان گذشته کشیده است به باور صاحب نظران ظرف چهار دهه گذشته با تلاش جوانان خلاق و خوش فکر روند رو به رشدی داشته.

Street theater in Iran, despite all the limitations and suffering that over the past years has drawn experts believe that over the past four decades trying creative and brainy young people are growing.

هر چند این روند در چهار دهه گذشته مواقعی کند و در مواردی سرعت بیشتری به خود گرفته است ، اما در نهایت آنچه که ظرف این سال ها به دست آمده مواردی به شرح زیر است:

Although the trend in the past four decades, and in some cases has taken more quickly, but in the end what in the years to come the following cases:

برخی از دست آورد های تئاتر خیابانی ایران در چهار دهه گذشته :

1) "تثبیت گونه ای مستقل تحت عنوان تئاتر خیابانی در ایران"

2) " دست یابی به تنوع حرفه ای در شیوه های اجرایی مختلف تلفیقی و مستقل "

3) "گستردش کمی گروه های فعال در سراسر کشور"

4) "دست یابی کیفی به بن مایه های تاریخی و مضامین بومی هنری نمایشی ایرانی"

5) "توجه جدی به فضای باز و خارج از معماری سالنی"

6) "حضور هنرورزان این عرصه در جشنواره های مختلف داخلی و خارجی " و....

Some of the achievements of street theater in the past four decades:

1) "established as an independent form of street theater in Iran."

2) "access to a variety of integrated and independent professional practices"
3) "Gstrdsh some activist groups across the country."

4) "qualitative access to historical theme and content of indigenous Iranian dramatic art"
5) "serious attention to the open space outside the architecture of the hall."
6) "the extras in the field in various festivals at home and abroad" and ....

و این واقعیتی است که تئاتر خیابانی در ایران روشی مستقل در اجرا است که در ادامه راه برای نشر و کسترش ، نیازمند توجه جدی هم از سوی مدیران و هم از سوی دست اندرکاران امر است ، چرا که این اصلی قابل قبول است که هنری ماندگار خواهد شد که از بتن جامعه بجوشد و هنرورزان به آن وفا دار باشند .

And the fact that street theater is run in a more independent way to publish and expansion requires serious attention by administrators and those involved in the affair.
This is acceptable because the art was Mandgarkhvahd concrete boil and extras to keep their community.

چند نمونه از شیوه های اجرایی نمایش فضای باز که در روند انقلاب از آنها استفاده شد :

شیوه اجرایی "نمایش روزنامه‌ای":

بعد از کودتای 1968 میلادی در کشور برزیل‌، گروه‌های تئاتررسمی(سالنی) امکان فعالیت گسترده خود را از دست دادند و همین مساله موجب شد تا هنرمندان شیوه‌های جدیدی را برای ارتباط با مخاطب به کار گیرند ‌و اجرای نمایش در فضای باز و بیرونی مطرح شد که یکی از این شیوه های اجرایی "شیوه نمایش خیابانی روزنامه‌ای"بود هر چند این شیوه پیش از این در برخی از کشورهای دیگر اروپایی هم تجربه شده بود اما این هنرمندان تئاتر کشور برزیل بود که نمایش روزنامه ای را به عنوان روشی جدید به جهان تئاتر معرفی کرد .

هدف این نوع نمایش ، افشا‌ی دروغ‌هایی بود که در روزنامه‌های کودتاچیان به چاپ می‌رسید، در نمایش فضای باز به شیوه روزنامه‌ای مرز بین بازیگر و تماشاگر برداشته می شود و بازیگر رو در رو حقیقت را برای مخاطب آشکار و به او منتقل می‌کند ؛ در این شیوه اجرایی نیازی به بازیگر تربیت شده و حرفه ای نیست و هر کسی می‌تواند نقشی داشته باشد ‌و در هر مکانی امکان اجرا وجود دارد، زیرا هدف ارائه کاری هنری و زیباشناسانه نیست بلکه هدف بازگویی حقیقت و افشاگری است.

در این راستا و در روند انقلاب اسلامی ایران در سال 1357 نیز با وجود اینکه حدود 48 درصد از مردم ایران بیسواد و یا کم سواد بودند هسته های مرکزی تجمع مردم در تهران و بسیاری از شهرستان ها پیرامون افراد باسوادی اتفاق می افتاد که اعلامیه ها و اطلاعات خود را از طریق روزنامه های و نشریات عمومی و حزبی دریافت می کردند و آنها را برای اطرافیان خود می خواندند در این تجمع های کوچک بسیاری از اخبار به سرعت منتقل می شد و تحلیل های سریعی در خصوص برخورد نیروهای حکومتی با مردم صورت می گرفت و مباحثه ها و بازی های نمایشی رخ می داد که تکیه آنها بر نقل گویی رویدادها و اتفاقات انقلاب بود .

هدف عمده این شیوه اجرایی افشای ظلم ها و بیان شجاعت ها و رشادت های مردم انقلابی در گوشه و کنار کشوربود، بطوری که این روش مورد استقبال بسیاری از گروه های حزبی و انقلابی هم قرار گرفت تا این گروه ها در تجمع های خود جوش حضوریابند و اخبار روز را با صدای بلند برای مردم بیان کنند و صفحات روزنامه ها را به عنوان اسناد خود به مردم نشان دهند و هر گروه تلاش در جذب لایه های مختلف اجتماعی را داشت.

Some of the outdoor display practices that were used in the revolution:

Executive style "View newspaper:" After the 1968 coup in Brazil, Tyatrrsmy groups (theater) lost their ability to campaign and this led to new ways to communicate with the audience, artists operate and perform inas a new method was introduced to the world of theater.

The purpose of this type of display, exposing the lies that were published in newspapers coup, the boundary between actor and spectator newspaper-style outdoor display is removed and the actor and his face revealed the truth to the audience transmitted in this way Executive need for trained professional actor and anyone can have a role and a place to run in there, because it aims to provide artistic and aesthetic work, but also to tell the truth and the revelations.

In this context, and in the process of Iran's Islamic Revolution in 1357, despite the fact that about 48 percent of the people were illiterate or low-literate people gathered in the central core of the city of Tehran and many highly educated people happen that notification,and debates and play exhibition games that rely on freight happen if the events and happenings of the revolution.

The main purpose of this Executive expose injustice and expressed the courage and heroism of the revolutionary people around the Kshvrbvd, so that this method was welcomed by many of the revolutionary party and to these groups in their assembly and welding Hzvryabnd news pages aloud for people to express their newspapers as instruments to try to attract people and each group had different social layers.

شیوه اجرایی "نمایش نامرئی" :

در این نمایش مخاطب بدون آگاهی و اطلاع خود به شمایل بازیگر در‌ می‌آید، یعنی فرقی بین بازیگر و تماشاگر وجود ندارد،. این نوع نمایش ‌هر جا که جمعی از مردم حاضر باشند ، قابل اجرا‌ست .

گروه نمایش مورد نظر را به اجرا می‌گذارد و در پایان به کسی ‌نمی‌گویند اینها بازیگر بودند و شما شاهد یک نمایش ‌بودید، نکته مهم اینکه اگر گروه مجبور شود خود را معرفی کند، در آن صورت نمایش از حالت نامرئی خارج می‌شود .

در روند پیروزی انقلاب اسلامی سال 57 بسیاری از گروه های هنری از این شیوه اجرای نمایش بیرونی بهره می گرفتند و با طرح مسائل مورد نظر خود سعی در آماده سازی افکار عمومی برای تغییر حکومت ستم شاهی داشتند .

در نمایش نامرئی گروه بدون اینکه مخاطبان از هدف آنها مطلع شوند موضوعی را طرح کرده که مسئله روز اجتماعی است به عنوان مثال گرانی و یا هزینه های هنگفت دربار پهلوی به عنوان موضوعی در بین مردم طرح می شد و در قالب بازی هایی که از سوی گروه اجرایی کنترل و هدفمند پیش می رفت مسئله بست و گسترش می یافت ، هدف عمده در اجرای نمایش های نامرئی طرح مسئله است به همین دلیل هر بار پایانی متفاوت با قبل دارد .

Executive Style "Show Invisible": In this show the audience without the appearance of the actor's awareness is, that there is no distinction between actor and audience ,. This type of show where a group of people are applicable.

Group show. At the end of the run, and you see a screen actor who say they were, the important thing is that if the group is forced to introduce themselves, then the view from the outside is invisible.


Executive control and purposefully went dead issue and spreading invisible main objective of the project is to perform so differently on each end.

شیوه اجرایی "نمایش شورایی" :

اجرای این نوع نمایش راه و رسم‌‌ خود را دارد، مشکلات‌ ، خواسته‌ها و اهداف مشترک گروه ، چگونگی اجرا را تعیین می‌کند، یعنی ‌سلیقه‌های گوناگون درگروه موجب پرباری نمایش خواهد شد، در واقع اجرا برآیندی از اهداف و خواسته‌های مشترک گروه (نمایشگران و تماشاگران) است.

به این شیوه که وقتی ‌نمایش شروع می‌شود، هر جا که تماشاگری که خود از اعضای گروه نمایش است احساس کند ‌آرا ‌‌و دیدگاه‌های مطرح شده از طرف بازیگران کمکی به رفع مشکل مشترک نمی‌کند‌، نمایش را قطع و خودش به جای کسی که از نمایش خارج شده و در جایگاه تماشاگر قرار گرفته ‌، بازی می‌کند، این روند تا وقتی همه به یک نتیجه و روش مطلوب برسند، ادامه خواهد داشت نمایش شورایی نمایشی مشارکتی است که فاصله نمایشگر و تماشاگر از بین می رود .

برای مثال اگر چند کارگر یا کارمند بخواهند در مورد ‌اخراج یکی از همکاران خود با مدیر کارخانه مذاکره کنند‌، قبلا این بحث را میان گروه امتحان می‌کنند.

به این گونه که یکی نقش رییس و دیگری نقش کارمند اخراجی را بازی می‌کند و این تمرین آنقدر ‌تکرار می‌شود تا به بهترین شیوه برخورد و گفت‌ وگو برسند، آن‌گاه کارگر یا کارمند اخراجی به تنهایی یا همراه چند همکار نزد رئیس می‌روند و به مذاکره می‌پردازند.

شیوه نمایش شورایی از جمله روش هایی بود که گروه های انقلابی خصوصا گروه های تحصیل کرده در روند انقلاب به خوبی از ان بهره می گرفتند تا مسائل و معضلات مهم سیستم حکومت پادشاهی را در بین مردم آشمار سازند و به نوعی انها را نسبت به ان مسائل حساس کنند.

Executive style "View council": the implementation of this type of display has its way, problems, aspirations and common goals the group determines how to implement the various preferences productive group will be displayed in the resultant implementation of the goals and demands Joint Group (performers and audience) is.
In this way, when the show begins, where the spectator feels himself a member of the theater group's opinions and views expressed by the actors does not help to solve a common problem, show off himself, rather than someone who is out of the show and the position of the viewer, plays, the process until everyone reaches a conclusion and will continue to show the distance between screen and audience participation show council goes away.

For example, if a worker wanted the dismissal of one of their colleagues to negotiate a factory manager, have already try the discussion groups.


are sensitive.

شیوه اجرایی "نمایش مجسمه" ‌:

افرادی که دارای اهداف مشترکی هستند مثلا بیکاران، افرادی با مشکلات خانوادگی‌، کسانی که به اعتیاد گرایش دارند و... سوژه‌های این‌گونه نمایشی را تشکیل می‌دهند.

گروهی از افراد که همه تماشاگر‌ند و همه بازیگر، یکی را به عنوان مجسمه‌ساز معرفی می‌کنند و از او می‌خواهند دیدگاه خود را در مورد مسائلی چون بیکاری‌، مشکلات خانوادگی‌، اعتیاد و... اعلام کند و آن را به صورت تابلو‌ یا مجسمه‌ای به دیگران نشان دهد.

او می‌تواند از بازیگران به جای موم ، خمیر یا گل استفاده کند، بازیگرانی که این نقش را به عهده دارند حق هیچ‌گونه حرکت و تحرکی ندارند ، زیرا مانند جسمی بی‌جان از آنان استفاده می‌شودشیوه اجرایی نمایش مجسمه روشی است که با تبلو سازی از طریق جسم افراد مسائل خود را مطرح می سازد ،گاه در این شیوه اجرایی فرد لباس ها و یا گریم مخصوصی دارد تا بیشتر مورد توجه مخاطبان قرار گیرد ،در روند پیروزی انقلاب اسلامی بسیاری از هنرمندان با پوشیدن لباس های مخصوص درباریان و یا نشانه هایی از پرچم کشورهای استعماری سعی می کردند با حرکات بدنی خود مفاهیم را به مخاطبان منتقل کنند نمایش مجسمه نمایشی حرکت محور است که گردانندگان آن به ندرت در اجرا از کلام استفاده می کند .

Executive style "display sculptures": people who have the same goals, such as the unemployed, people with family problems, those who tend to addiction and these subjects show up.

A group of people that all the spectators and actors, as a sculptor and he wanted to present their views on issues such as unemployment, family problems, addiction and declare it as a painting or statue to others show.

He can cast instead of wax, paste or flowers, the actors who play this role to any movement and exercise, because as their physical lives of the Executive Myshvdshyvh sculptures show the way through the body of people with Tblv raises its own problems, sometimes in the way of clothing or makeup special performance to the audience is more interested in the victory of Islamic Revolution, many artists wearing costumes courtiers flag or signs of the colonial countries tried with his body language conveying concepts displays the moving statue show that managers rarely run out of words to use.

عنصر خیابانی در تئاتر خیابانی :

اگر پسوند " خیابان " را واژه ای نمادین برای این نوع نمایش ها بدانیم می توانیم آن را هم ردیف واژه "میدان " در نمایش های میدانی ایرانی هم تلقی کرد و (تئاتر خیابانی را مساوی با تئاتر میدانی در فرهنگ ایرانی دانست ) که اصولا فضای بیرونی و پیرامونی در روند اجرای آنها دخیل است .

کما اینکه تئاتر چه با عنوان خیابانی و چه با عنوان میدانی مهمترین هدفش تاثیرگذاری مستقیم بر تماشاگر ، فضا سازی و ارتباط بی واسطه با مخاطبان، از آن جهت که در تئاتر خیابانی عموما بلیت فروشی و محل ثابتی درکار نیست این تئاتر را غیر رسمی می دانند در این نوع نمایش ها تماشاگران به یک سالن رسمی فراخوانده نمی شوند، نمایش خیابانی محصور در فضای معماری شده یک ساختمان نیست و هرآن احتمال مداخله و یا خروج تماشاگر از فضای اجرایی نمایش وجود دارد .

در این مسیر به نظر می رسد بهترین عنوان برای این گونه نمایش ها " نمایش بیرونی و فضای باز" باشد شاید که کامل ترین ، جامع ترین و رسا ترین عنوان است، چرا که نمایش بیرونی فضای باز هیچ سقفی را بر سر خود نمی پذیرد و میل دارد به دور از فضاهای معماری شده ساختمانی با مخاطبان خود ارتباط برقرار کند مخاطبانی که خود در روند اجرا دخیل هستند و این به ذات اصلی هنر نمایش نزدیک تر است.

نگارنده در این یادداشت تلاش می کند به بررسی اجمالی شرایط "موجود نمایش های فضای باز"،" گذشته "و"چشم انداز آینده" آن بپردازد، در این مسیر مهمترین نقاط ضعف و قوت دوره های گذشته بررسی شده ، شرایط موجود ارزیابی و در نهایت چند راهکار را پیشنهاد می کند، امید که بر مدار عدالت و منطق حرکت کرده باشیم .

Street element of street theater: If the suffix "street" symbolic term for this type of show and we can make it the weight of the word "field" in view of Iran as we know (the same street theater theater field of culture Would) and surrounding outer space primarily involved in the process of implementing them.

As they do as street theater and the most important field goal as the direct impact, space and direct relationship with the audience is informal, unofficial since ticket sales generally involved in street theater, the audience is invited to a formal lounge no, he is not limited to the architectural space of a building and Heron intervention may or withdrawal of administrative space is displayed.

In this way seems to be the best title for such views "external display and open space" is Shaydkh most complete, most comprehensive and most expressive as it is, because no roof over their heads open external display does not accept and desire the architecture of the building away from your audience reach audiences who are involved in the process and show closer to the essence of art.

The author of this article tries to Overview circumstances "in view of the open space," "past" and "future prospects" deal, in the course of the strengths and weaknesses of the past period studied, situation assessment and Finally, a solution offers the hope that we moved in the orbit of justice and logic.

دست آوردهای دوره نخست :

دوره نخست فعالیت جدی گروه های نمایش خیابانی یا همان نمایش فضای باز را پس از انقلاب اسلامی می تواند از حدود سال های( 1377 تا سال 1385 ) دانست دوره ای حدودا هشت ساله که با مدیریت محمود فرهنگ آغاز و پایان یافت ،بسیاری از برنامه ها با آزمون و خطا همراه بود، هم در رده مدیریتی و هم در رده اجراهایی .

دراین مقطع سنگ بنای اصلی حرکت گروه های نمایشی فضای باز نهاده شد، این دوره را می توان با نام (دوره حرکت های آغازین یا دوره آگاهی بخشی) دانست .

شاخصه مهم این دوره آزمون و تجربه کردن و حرکت های اولیه قافله ای با نام (تئاتر خیابانی) در حوزه هنر نمایشی کشور است که منجر به گشودن دریچه های نو در این مسیر شد، این حرکت در دفتر تئاتر خیابانی مرکز هنرهای نمایشی آغاز و حدود هشت سال به طول انجامید .

در این دوره بود که گروه های متعدد و عمدتا جوان در حوزه تئاتر خیابانی مشغول به فعالیت شدند، گروه ها بطور تجربی کار می کردند و چندان تشکیلات منسجم و تحصیلات علمی نداشتند اما حرکت های خوب و تاثیرگذاری در این حوزه انجام شد که به برخی از آنها اشاره می کنیم.

در این دوره هر چند فعالیت ها عمدتا حسی و تجربی بود، اما تئاتر خیابانی گام های مهمی در مسیر معرفی خود به عنوان شیوه ای جدید در حوزه تئاتر کشور برداشت – گروه های فعال و مطرح در این دوره هشت ساله شاید کمتر از 20 گروه بودند اما هسته های مرکزی تشکیل گروه های تئاتر خیابانی در استان های دیگر نیز ایجاد شد و تئاتر خیابانی از سطح تهران گامی فراتر رفت و در برخی از استان ها خصوصا استان های غربی و جنوبی بطور جدی مطرح شد– در پایان این دوره بود که چند گروه تحصیل کرده تئاتری هم وارد گود شدند و با تشکیل "انجمن تئاتر خیابانی خانه تئاتر" تشکیلات منسجمی به دفتر تئاتر خیابانی و ساماندهی گروه ها کمک کرد .

در این دوره با حمایت های دفتر تئاتر خیابانی و انجمن تئاتر خیابانی خانه تئاتر قدم هایی فراتر از تهران برداشته شد– اما تئاتر خیابانی همچنان در جشنواره ها و جایگاهی تزئینی داشت، تا اینکه در سال های پایانی این دوره جشنواره تئاتر خیابانی مریوان به مدد گروه های شهرستانی دراستان کردستان و در شهرستانی مرزی آرام آرام خود را به عنوان جشنواره ای تخصصی و قابل اعتنا معرفی کرد .

از این مرحله به بعد بود که تئاتر خیابانی در شهرستان ها گوی سبقت را از گروه های مرکزنشین ربود و فعالان تئاتر خیابانی در استان ها کم کم خود را مطرح کردند – در کنار این اتفاق مهم بخش تئاتر خیابانی به چندین جشنواره بین المللی و منطقه ای هم افزوده شد و تک و توک گروه هایی عمدتا از تهران به خارج از کشور اعزام شدند تا صدای هنرمندان این عرصه به خارج از مرزها کشیده شود .

برپایی اختتامیه مستقل برای تئاتر خیابانی– دریافت بودجه ای مشخص و ایجاد دفتر مستقل تئاتر خیابانی و همکاری با سازمان های مرتبط با فرهنگ همچون شهرداری و حوزه هنری و... قدم های مهم دیگری بود که در این دوره نخست برداشته شد حمایت های مالی از اجراهای مشترک بین سازمانی موجب شد بسیاری از گروه های تئاتر خیابانی علاقه مندی بیشتری به این هنر نشان دهند .

The achievements of the first: the first major activity groups, street theater or outdoor display can be about years after the Islamic Revolution (1377 to 1385) is about an eight-year period that started and ended with the manager Mahmoud culture Many programs were associated with trial and error, both in the category of management and performances in the category.

At this stage the main building blocks of an outdoor theater group was founded, this period can be called (during the period of early or awareness), he said.

The key feature of the test period and the early experience with the caravan (street theater) performing arts in the country that led to the opening of new valves in this direction, the movement started in the Office of street theater performing arts center and about It lasted eight years.

we mentioned.

During this period, although the experimental activities are mostly intuitive, but important steps in the direction of street theater itself as the country's new way of theater - activist groups and raised in the eight-year period may be less than 20 groupGood theater were educated together and formed "street theater home theater forum" a coherent organization, office and street theater group helped organize.
In this period, with the support of the Office of street theater and street theater Home Theater Forum has taken steps So was beyond Tehran but also street theater festivals and decorative place was, until at the end of the street theater festival with the help of Marivan Kurdistan province and the provincial border town slowly as specialized and notable festival introduced.

From this point on that street theater in the city outstripped the kidnapped Mrkznshyn groups and activists added their own little street theater in the provinces - with this important international festival of street theater and several regional was added and the sporadic groups, mostly from Tehran were sent abroad to voice artists in the field to be drawn abroad.

corporate performances led many groups of street theater common interest to the art show.

دست آوردهای دوره دوم :

اما دوره دوم دوره ای سه ساله بود (1385تا 1388) که با حضور شهرام کرمی در دفتر تئاتر خیابانی آغاز شد ومی توان آن را (دوره تثبیت فعالیت های اجرایی و عملیاتی) دانست.

مهمترین نکته در این مرحله ارزیابی حرفه ای گروه ها بود، در این دوره جشنواره مریوان رونق بیشتری به خود گرفت، تئاتر خیابانی به عنوان بخش مهمی در جشنواره ها تلقی شد – رپرتوار اجرا های شبانه تابستانی به راه افتاد و حرکت در مسیر حرفه ای گرایی، قدم های بعدی بود، جلب توجه حرفه ای ها در حوزه تئاتر خیابانی، برپایی کارگاه های محدود آموزشی و دعوت از چند گروه خارجی به مریوان توانست جشنواره را بیش از گذشته مطرح سازد.

در این دوره به جهت توجه به تئاتر شهرستان ها ،گروه های جدیدی معرفی شدند و چندین کارگردان مطرح در این عرصه عرض اندام کردند – تئاتر خیابانی جدی گرفته شد و از سوی مدیریت تئاتر کشور مورد توجه بیشتر قرار گرفت .

The achievements of the second period, but the second period was a three-year period (1385 to 1388) in the presence of Shahram Karami street theater was in the office and can it (the consolidation of administrative and operational activities), he said.
The most important thing at this stage was to evaluate the professional groups, the festival became more prosperous Marivan, street theater was considered as an important part of the festival - performed repertoire walked summer night and move on career orientation , the next step was to draw the attention of professionals in the field of street theater, workshops of limited educational and inviting foreign groups Marivan have been raised over the past festival.

During this period, according to the theater for the city, new groups were presented and discussed a number of director in this field within the body - were serious street theater and the theater's management was more attention.